Een moeder van ongeveer 75 jaar komt in mijn praktijk. Haar zoon van 43 jaar is onlangs overleden. En ze heeft het daar, heel begrijpelijk, heel erg moeilijk mee.
Tegengestelde van zijn ouders
Haar zoon heeft haar leven en van de rest van het gezin niet gemakkelijk gemaakt. Zij die altijd zo bewust binnen de lijntjes van het leven bleef. Het leven draaide bij haar vooral om uiterlijkheden. De juiste kleding, het juiste kapsel en de juiste auto waren voor haar onmisbaar. Haar zoon was daar helemaal wars van. Hij ging totaal zijn eigen gang. Vaak tot ergernis van zijn ouders. Hij had lang haar en een onverzorgd uiterlijk. Hield van heavy metal en roofvogels. Kortom het tegenovergestelde van zijn ouders. Zijn moeder schaamde zich daar enorm voor.
Band moeder en zoon heel goed
In tegenstelling wat je misschien zou denken was de band tussen moeder en zoon heel erg goed. Ook de band met zijn vader en zus was prima. En de zoon was ook een heel goede zoon voor zijn ouders, maar hij zou in de loop der jaren voor heel veel zorgen van zijn ouders veroorzaken. De zoon was het type twaalf ambachten, dertien ongelukken. Nooit lukte het hem een baan te behouden. En het lag altijd aan een ander. Hij begon altijd vol enthousiasme aan een baan, om er vervolgens achter te komen dat hij niet binnen de kortste keren directeur zou zijn. Al gauw haakte hij dan weer af. Hele periodes was hij werkloos. En toen, op een dag viel de politie de ouderlijke woning binnen.
Drugs dealen
Met honden werd de hele woning doorzocht. Hij bleek op grote schaal in drugs te dealen. Voor zijn moeder was de schande toen compleet. Na dit drugsincident ging hij op zichzelf wonen. En toen ontbrak de controle natuurlijk helemaal. Hij had nu een strafblad en werk vinden bleek toen helemaal moeilijk. Hij doodde zijn tijd vooral met uitgaan. Op een avond was hij weer uit geweest met vrienden. Ineens kon hij van het ene moment op het andere niet meer lopen. Hij bleek een TIA te hebben gehad. In de jaren die volgden werd zijn gezondheid steeds slechter en belandde hij uiteindelijk in een rolstoel.
Hand boven het hoofd
Zijn moeder hield haar zoon altijd de hand boven het hoofd. Wat de zoon ook deed zij praatte alles goed. Het ging altijd goed met hem, hij had zich bij zijn situatie neergelegd, hij was helemaal tevreden. Aldus zijn moeder. Iedereen in haar omgeving wist dat dit niet waar was, maar zij bleef wanhopig de schijn ophouden. En toen werd de zoon halsoverkop opgenomen in het ziekenhuis. Hij bleek een enorm alcoholprobleem te hebben. Hij werd zeer dringend geadviseerd onmiddellijk met alcohol te stoppen. Helaas kon hij dat niet en hij accepteerde ook geen hulp. Vorig jaar juli overleed hij op de veel te jonge leeftijd van 43 jaar.
Reacties uit de omgeving
Zijn moeder heeft het moeilijk. En dan vooral met de reacties uit haar omgeving. Er wordt gewoon tegen haar gezegd dat de dood van haar zoon wel een opluchting zal zijn voor haar. Nu heeft ze de zorg over hem ook niet meer. Maar ze zegt: ik hield echt van mijn zoon. Ik ben misschien niet helemaal eerlijk over hem geweest, maar hij was goed voor ons en wij voor hem. Ik kan hem helemaal niet missen. Ik hou van hem ondanks zijn minder goede kanten, maar hij is en blijft voor altijd mijn kind.
